اردستان نیوز

این بحث بعضا شاید در بین رقابت هیئت های مذهبی نیز بروز پیدا می کند و غفلت از اصل موضوع باعث بگو ومگو می شود که همگی باید حواسمان جمع باشد چون شیطان دقیقا در جایی سفره فریب و شیطنتش را پهن می کند که بیشترین نفع  ونتیجه را مومنین از سفره برکت وبخشش خدا می خواهند برخور دارشوند و روزی خود کنند

آری شیطان دقیقا تو ی مسجد آدم را تشویق به غیبت و حرف دنیا زدن می کند چون مسجد یعنی سکوی پرتاب دل و دیده وعقل به سمت خداو شیطان دقیقا توی هیئت آدم را گول می زند چون هیئت یعنی سر سپردگی به عشق مولا وپیشوایمان، عبد خداو شیطان دقیق توی حرم است که به حرام وادار می کند  و حرام را جایگزین هدف تقرب نموده ابزار رسیدن به تقرب را انجام حرام می نماید و جلوه می دهد

 لذا باید حواسمان جمع باشد تا مبادا  این همه شور و غوغا و اشک وآه و نظم و دقت و اهتمام مان فدای نفس محوری نشود و در نیتهایمان  خود برون ریزی  نفسانی  جای خدا خواهی  ننشیند

 باید حسابی حواسمان جمع باشد که هیئت ها حتی هنگامیکه با هم رقابت می نمایند لازم است تا مصداق السابقون والسابقون باشند و مسلما در سبقت گرفتن از همدیگر برای انجام کار خیر و خدا پسندانه ، لنگ کردن حریف و اصلا حریف وجود ندارد بلکه اگر هم حریقی است آن شیطان است که می خواهد ما را ضربه فنی کند  و انرژی ما را در هم خورد کرده با هم درگیر کند  و از آب گل آلود ماهی گمراهی و ضلالت انسان را  بگیرد

عزیزان توجه داشته باشید که  ما در انجام کارهای خیر  از دو ناحیه بزرگ لطمه می خوریم   ابتدا اینکه اصل موضوع رقابت هایمان  تبدیل به  فرع  می شود و بر عکس  فرع موضوع وابزار رسیدن به برتری امان  نزد خدا می شود اصل موضوع حرکتهایمان یعنی چه ؟! یعنی اینکه اصل هیئت و عزاداری و سینه زنی و غیره همه وهمه  برای این است که ما متوجه باشیم آدمی تحت لوای نام و یاد ائمه و حضرت امام حسین (ع) همچنان که اظهار ارادت می کند باید خودش را هم بسازد و نیات،گفتار ورفتارش را در زندگی فردی واجتماعیش جهت الهی  دهد(  چراکه  مکتب امام حسین ( ع) دانشگاهی است که بالاخره کار خود را خواهد کرد کافی است تا ما در هر قدمی که برای نشان دادن عشقمان به امام حسین ( ع) بر می داریم دائم متوجه این موضوع که عرض شد باشیم واز آن غافل نشویم )

حال اگر ما متوجه این اصل نباشیم و بیشتر به دنبال ابزار باشیم اما در خود تغییری ایجاد نکنیم آنوقت است  هدف  گم می شود  پس هم هدف لازم است و هم ابزاریعنی هم باید فرد هیئتی نمونه آدم منظم و حاضر در صحنه و سینه زن و زنجیز زن پشتکار دار و پر اهتمام  هیئت باشد   وهم اینکه فرد هیئتی باید  خود ساخته ، مودب و مقید و واقعا در جهت حسینی شدن گام بردارد

هیات هم باید از نظر تجهیزات بهترین باشد  و هم از نظر غنای معنوی

مداح باید هم صدای خوب و دلنشین و هماهنگ با مراسم داشته باشد و هم شعر خوب و غنای اخلاقی دست اندرکار هیات هم باید خستگی ناپذیر برای نظم بخشیدن به امور هیات باشد و هم آدم با تقوای و امانت دار و دست و دل پاک عزادار امام حسین ( ع) هم باید اشک ماتمش نمایان فرشتگان وعرشیان شود و دلش محزون غربت گردد و هم شک ودو دلی اش نسبت به راه و مرام شهدا و سالار شهدا برطرف و ایمان و اعتقادش راسخ شود

اینها که گفتم شاید کمی ایده ال به نظر  آید اما حصول آن ممکن است اگر در مکتب و دانشگاه و حوزه  امام حسین ( ع)  وقتی اسم نوشتیم همگی المومنون اخوه باشیم و همرا برای اعتلای کلمه ا... انشاءا...

 موضوع دیگر که رقابتهای ما را در انجام کار خیر لطمه می زند فراموش کردن بحث تعاون در بر و تقوی است که اگر در انجام هرکار خیری، ما متوجه این قضیه نباشیم که آنکه قرار است از او سبقت بگیریم برادر دینی ما است و ما داریم در کار خیر با هم تعاون می کنیم  و لذا دیگری که از هیئیت و یا گروه و یا محله ما نیست نیز برادر دینی و همراه ما است و لذا دشمن  ما وحتی حریفمان نیست آنوقت است که  عرصه ، عرصه رقابتی سالم با حضور دلهایی سالم و اکنده از ابتدا  با  گذشت و کرامت و سپس رسیدن به مقام بالاتر در کسب رضایت خداوند خواهد بود  ودعواها تمام خواهد شد چون اصلا ایجاد نمی شود.

آری  همین گذشت نمودن از برادر دینی و اینکه هیئت ایشان نیز هیئت من است  و ما هر دو برای عشقمان که دین و امام حسین ( ع) است تلاش می کنیم   باعث خواهد شد تا ولو کار و زحمت هیئت را دیگری متحمل شود شما که کوتاه آمدید  نیز در زمره مجاهدین باشید

چون در اینجا بحث جبهه و پشت جبهه  پیش می آید و لذا  در اینجا بحث جبهه در مقابل جبهه نیست و مسلما دشمن که شیطان باشد همانگونه که مجاهدان خط مقدم را رصد می کند گوشه چشمی هم به نیروهای آماده پشت جبهه دارد و چه بسا از پشت جبهه ای ها بیشتر واهمه خواهد داشت چون تازه نفس تر اند  .

 پس لطفا بهتر است اصل حرکتهای هیئتی خود را اصلاح نماییم و  با نیت فقط قرب به خدا ، گذشت و کرامتمان را بروز دهیم

نکته مهم دیگر اینکه مبادا حرکت همدیگر را در این راستا زیر سوال ببریم و خدای ناکرده به کمی کچ فهمی ها و اشتبا هات و یا  حضور چند نفر نفس محور بی خبر از اصل موضوع  ، هیئت وعزاداری را  انگ ناجور بچسبانیم وزیر سوال ببریم  چون همانطور که گفتیم این دانشگاه و یا حوزه،  صاحبش دیگریست ومن وشما در آن کاره ای نیستیم که یکی را راه دهیم و دیگری را در بکوبیم و یا بر حسب نقطه نظر آمیخته به نفسانیات خود راجع به دیگران اظهار عقیده و نظر نماییم پس اگر نظر اصلاحی هم داریم باید بدور از هرگونه کشمکش و از در دوستی( اگر شرایطش فراهم بود) به فرد وافراد دیگر هیئت سبقت جوینده گوشزد نماییم  و لذا اظهار نظر در شرایط نامناسب روحی و جوی حاکم  منطقا جایز نیست   و خودش نشان از نیتی نا بخرادانه خواهد داشت پس باید برادری خود را ابتدا ثابت کرد بعد با مدارا و محبت حرف و نظر اصلاحی خود را بیان کرد .

نکته دیگر اینکه  آقاجان هیئت، مسجد ، منبر ، اجتماع اینها فقط برای تخلیه نیازهای روحی وروانی ما ایجاد نشده اند بلکه اینها محل هایی برای تست وآزمایش بندگی کردن ویا نکردن ما اند  این جاها ، این لحظات  و این آدم ها همه  و همه برای تکامل انسان و تکامل انسان نیز در تقرب به خدا و تقرب به خدا و عبد شدن مثل اباعبد ا... در پیروی از سنت و کتاب خدا که قران مجید است فراهم شده است و مسلما هر حرکتی که قرار است نتیجه خیری را باعث شود نیازمند راهنما و راهنمایی  کسی است که این مسیر را بهتر از ما می شناسد و به قولی خودش قبلا این مسیر را رفته ، پس باید همه هیئت ها در عین حالیکه مردمی ایجاد و اداره می شوند از نظر افرادی وارسته ، واقعا ساده زیست و اهل ایثار و مومن  و بدون چشم داشت دنیوی  نیز استفاده نمایند تا همواره غنی باشند و مصون از هر آسیب

 نکته اخر اینکه ، این هیئت،  این منبر، این مسجد  ویا هر پست و جایگاه که امروز فضایش در اختیار من و تو است امانت است و مسلما مردمی که من با اشغال این جایگاه وقت و عمرشان را می گیرم نیز امانت دیگ  لذا باید خوب امانت داری کنیم و آنچه را که باید و خدا فرموده بر ذهن واندیشه وحرکات مردم نقش زنیم تا امانت دار خوبی باشیم .

این همان بار امانت است که خداوند بر دوش ما نهاده تا به سر منزل مقصود رسانیم پس در  اینجا ، هیئت  ابزار مطرح شدن من و تو نیست  بلکه دراینجا من وتو ابزاریم تا هدفی مثل اعتلای اخلاق اسلامی و مرام و مسلک حسینی تحقق یابد ولذا ابتدا باید خودمان شایستگی پیدا کنیم تا وقتی مطهر شدیم قران مطهر و ارزشمند بر لوح وجودپاک شده امان نقش ببندد و ما را نورانی کند

 آری حق مطلب این است که  قران ناطق که همانا ائمه اطهار اند  و  نور اند  باید از گلوی آدم نورانی به پژواک در آیند  و عالم را مسخر خود کنند ولذا قدم اول  برای پیدا کردن این شایستگی،  فهم همین موضوع است فهم اینکه باید خود سازی کنیم و باید اگر قرار است برای حضرت  امام حسین ( ع ) عزاداری کنیم لازم است تا پاک پاک حضور پیدا کنیم  آوقت آقا ، خودشان منورمان می کنند 

 پس دراین مکتب ،  نزاع اصلا معنی ندارد هر که اهل آن است( نزاع وبگو مگوی خصمانه) اگر خودش را به این مکتب بچسباند خیانت کرده است و او باید  حداقل  برای کم شدن گناهش برود و به اسم دیگری فریاد بکشد چون  امام حسین ( ع) برای امر به معروف ونهی از منکر آن هم در حد واندازه بزرگ و  اصلاح گری ریشه ای و بنیان هدف، جان بر سر پیمان نهاد و ما هم باید اصل موضوع را یچسبیم و حسینی شویم واصل نیست مگر اینکه هر چه فریاد داریم بر سر شیطان که دشمن وحدت رویه و المومنون اخوه است بکشیم

 انشآء ا... التماس دعا